Evrene, gök cisimlerine ve hatta kara deliklerin nasıl oluştuğuna dair yüzlerce teori var. Bu alanda günlerce, aylarca hatta yıllarca çalışmalar yapılsa bile elde edilen bilgiler o kadar küçük kalıyor ki bir sonuca varmak pek mümkün olmuyor. Lakin kara delikler ve cihan hakkında bilinen en net şey bunların gerçek olduğudur.
Kara delikler ekseriyetle bilginin kaybolduğu derin karanlıklar olarak isimlendirilir. Fakat yeni yapılan bir çalışma sonucunda bilim insanları, bizlere kainatın tarihini anlatmak için kara deliklerin son anlarını kullanarak geliştirilen bir usul bulmuş olabilirler. Gelin Einstein’ın yer çekimi teorisine dayanan bu çalışma neymiş ve cihanın sırlarını nasıl açığa çıkarabilir yakından bakalım.
“Spektral siren” tekniği kainatın gençlik yıllarını ortaya çıkarabilir
Chicago Üniversitesi’nden iki astrofizikçi, yeni bir çalışmada, Hubble sabiti olarak isimlendirilen bir sayıyı yani evrenimizin ne kadar süratli formda genişlediğini ölçmek için çarpışan karadelik çiftlerinin nasıl kullanılacağına dair bir yol keşfetti. Bu prosedür, kainatın nasıl geliştiğini, neyden yapıldığını ve nereye gittiğini anlamamıza yardımcı olabilir.
Bilim insanlarının “spektral siren” ismini verdikleri yeni bir prosedürle evrenin keşfedilmesi sıkıntı olan gençlik yılları hakkında detaylarının ortaya çıkarılabileceği düşünülüyor. Hubble sabitinin doğruluğunu keşfetmek hayli kıymetli zira bu sayı sayesinde kozmosun yaşı, tarihi ve yapısı keşfedilebilir.
Hubble sabiti özel dedektörler kullanılarak hesaplanıyor
Yapılan yeni çalışma, kara delik çarpışmalarının kozmik yankılarını yakalayan özel dedektörler kullanılarak Hubble sabitinin hesaplanabilmesinin yeni bir yolunun olduğunu gösteriyor ve bu sayede kainatın öbür usullerle incelenmesi sıkıntı olan gençlik yılları rahatlıkla incelenebilir.
Bilim insanları çarpışma sonucunda ortaya çıkan sinyalin nasıl değiştiğini ölçebilirlerse kozmosun gençlik yıllarının yanı sıra genişleme hızını da hesaplayabileceklerini argüman ediyorlar. Örneğin, mevcut deliller, tespit edilen kara deliklerin birçoklarının güneşimizin kütlesinin beş ila 40 katı ortasında olduğunu gösteriyor.
NASA Einstein Doktora Sonrası Araştırma Vazifelisi ve Kavli Kozmolojik Fizik Enstitüsü Araştırmacısı Ezquiaga, “Yani yakındaki kara deliklerin kütlelerini ölçüp özelliklerini anlıyoruz ve sonra daha uzağa bakıp bu kara deliklerin ne kadar değiştiğini görüyoruz ve bu size kozmosun genişlemesinin bir ölçüsünü veriyor” dedi.
Araştırmacılar heyecanlı zira ilerleyen vakitlerde kullanılan araçların yetenekleri arttıkça usul, kozmosun başka sistemlerle çalışılması sıkıntı olan “genç” yıllarına yani yaklaşık 10 milyar yıl önceye eşsiz bir pencere açabilir.